Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Έγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνας βράχος;

Έρμος και βαρύς στο μονοπάτι με το σακούλι άδειο κι ένα μωρό στην πλάτη.

Γυρνάω σαν τα φίδια και σαν τ’ αγριοπούλια και πίσω απ’ το βουνό ακούω νταούλια.

Και βλέπω την κοιλάδα μες το λιοπύρι και βλέπω το χωριό να 'τοιμάζει πανηγύρι.

Δίνω μια τρεχάλα ψηλά απ' τους λόφους να φτάσω στους μπαχτσέδες και στους ανθρώπους.

Τον ξέρω αυτόνα το χορό
και αυτή τη λάμψη τη στενή μες στον καθρέφτη την έχω ξαναδεί
γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή και χαιρετώ σας και φιλώ σας
όντα μικρά χρωματιστά μες στον καθρέφτη κλειδωμένα.

Το ξέρω αυτό το βουητό μες από στρογγυλές στοές
κι από πηγάδια σκεπασμένα μες από δάση μυστικά
προϊστορικά βαθιά στον πάγο φυλαγμένα
Έρχεται καταπάνω μου και με τυλίγει
φέρων το δάχτυλο στα χείλη.

Σσσ, σσσ.

Τι τρέχει;
Έγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνας βράχος;
Τα πλήθη ουρλιάζουν στις κερκίδες
ντέφια νταούλια κρόταλα χτυπολογούν στο βάθος.

Ανηφορίζουνε πομπές και μπαίνει ο μέγας τράγος
ο πρωταγωνιστής, μ’ ένα πριόνι.
Φοράει ντενεκεδένιο στέμμα κι ένα ζευγάρι παρωπίδες
ραντίζει με αίμα τις πέτρινες κερκίδες
κάνοντας το τοπίο να μεγαλώσει.

Ωχ, πηδώ χοροπηδώ κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μες στο μυαλό μου
μες στο μυαλό μου που έχει όρια
και μια ελευθερία ζόρικια
αλίμονο μου.

Φίδι πίθηκος κι αϊτός με το δείπνο το μεγάλο θα τελειώσουμε το μπάλλο
φίδι πίθηκος κι αϊτός.

Αεω, αεηου
Ελευθερία ή θάνατος
ο κόσμος είν' αδιάβατος
κι ο χορός μου κάνει κύκλο
και με κλείνει από παντού.

Ήρθαν γύρω από την κρήνη
ένα τσούρμο θεατρίνοι
πήγα να τους δω κι εγώ
κι είδα μόνο τον αρχηγό τους
ματωμένο ξαπλωμένο
μες στο έρημο χωριό.

Σε τούτα τα Βαλκάνια σε τούτον τον αιώνα
συνάντησα τους φίλους μου μια νύχτα του χειμώνα,

Καθόντουσαν αμίλητοι σε κάτι βράχια
και σαν με είδαν να ’ρχομαι γουρλώσανε τα μάτια,

Γιατί όλο τούτο τον καιρό μ' είχαν για πεθαμένο
και πίνανε γλυκό κρασί ψωμάκι σιταρένιο.

Κι αφού με καλωσόρισαν κι αφού με βαρεθήκαν
κατάλαβαν την φάρσα μου και μ’ αρνηθήκαν.

Άσε τα θαύματα την μάσκα πέταξε
Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε.

Μοιράζω το ψωμί σας δίνω το παγούρι
στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι.

Και το τραγούδι λέει πως παίρνω την ευθύνη
πως είμαι αρχηγός σ' αυτό το πανηγύρι.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου