Έρημοι δρόμοι γερμένοι ώμοι και σπίτια ξένα σαν φυλακές
πριν από λίγο μου 'πες να φύγωκαι γίναν στάχτη οι Κυριακές
και περπατώ κι ούτε ένα χέρι να πιαστώ

Το ξέρω πια δε μ' αγαπάς
μα πιο πολύ με νοιάζει
χωρίς αγάπη που θα πας
στη μπόρα και στ' αγιάζι

Έρημοι δρόμοι χωρίς συγνώμη για μια γυναίκα μεσ' τη νυχτιά
πριν από λίγο μου 'πες να φύγω σε μια σου λέξη τόσο φτωχιά
και περπατώ κι ούτε ψυχή να τυλιχτώ.
(Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος,Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας,εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου)