Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.

Απόψε το τραγούδι θα'ναι σαν προσευχή,
θα είναι ελαιώνας σε ξεχασμένη γη.
Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά

Απόψε τη σελήνη δεν τη γελάει κανείς,
βασιλικό χαϊδεύει με το'να χέρι της,
κι εγώ που δεν κοιμάμαι, εγώ που ξαγρυπνώ,
δεν ξέρω αν θα πεθάνω, ή αν θα γεννηθώ.



 Απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό
ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό,
τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει,
πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή.

Απόψε το τραγούδι θα γίνει αγκαλιά
που θα χωράει κι εσένα κι ας είσαι μακριά.

Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος, η χαραυγή θα σε ξεκάνει......

Πάντα θλιμμένη χαραυγή για μένα ξημερώνει
Γιατί την ώρα που ξυπνώ κάθε χαρά τελειώνει

Πάντα με το παράπονο τ' αχείλι μου ανοίγει
Γιατί είναι η πίκρα μου πολλή και η χαρά μου λίγη

Ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά όμως για μένα είσ' εδώ.....



Here in some stranger's room
Late in the afternoon
What am I doing here at all?
Ain't no doubt about it
I'm losing you
I'm losing you

Somehow the wires got crossed
Communication's lost
Can't even get you on the telephone
Just got to shout about it
I'm losing you
I'm losing you

Well, here in the valley of indecision
I don't know what to do
I feel you slipping away
I feel you slipping away
I'm losing you
I'm losing you

Well now, you say you're not getting enough
But I remind you of all that bad, bad, bad stuff
So what the hell am I supposed to do?
Just put a bandaid on it?
And stop the bleeding now
Stop the bleeding now

I'm losing you
(John lennon I'm losing you)

Καληνύχτα....βάλε όλους τους αγγέλους σου,Θεούλη μου να πουν το νάνι νάνι



Θεέ μου μεγαλοδύναμε που'σαι ψηλά εκεί απάνω
ρίξε λιγάκι τουμπεκί,Θεούλη μου
στον αργιλέ μου απάνω

Ανάμεσα στης εκκλησιάς  τις αψηλές καμάρες
ανάβαμε τις λουλαδιές,Θεούλη μου
σα να'τανε λαμπάδες

Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα με τ'άσπρα του τα γένια
τραβάω μία ντουμανιά,Θεούλη μου
ξεραίνεται στα γέλια

Κι όταν ανάψει ο αργιλές κι έρθουμε σε ντουμάνι
βάλε όλους τους αγγέλους σου,Θεούλη μου
να πουν το νάνι νάνι

Γλυκοχαράζει ο αυγερινός και 'γω 'μαι ακόμα ζωντανός

Ήτανε χινόπωρο π' αντάμωσα  ώριο παλικάρι και το λάβωσα
σε πολέμου μπόρα και κακή μαλιά κι είχ' η γης στρωσίδι κάμει με κορμιά
κι ήβγαιν' απ' τ' αχείλι το βερτζί μιλιά  που μου μαχαιρώνει χρόνια την καρδιά


 
Θε μου σαν ποθάνω κάμε με δεντρό και παρέκει βρύση με κρυγιό νερό
νά 'ρχουνται οι έμορφες να λούζουνται και στον ασκιανό μου να δροσίζουνται.
Να περάσει μιαν αυγή κι η αγαπώ ξωτικό να κόψει και γλυκύ καρπό
κι ο καρπός να βγάλει όνειρου καημούς να γεμίσει ο κόσμος αναστεναγμούς.
Και στη βρύση μαγικό νερό να βρει του καημού να σβήσει το θαμπό κερί
να τη δω να φεύγει να μακραίνεται δίχως αναμνήσεις να πικραίνεται


Μά 'τανε θολούρα και απόβραδο κι ο Θεός δεν είδε στο ματόκλαδο
πού 'χε κρουσταλλιάσει ένα δάκρυ του λύπηση γεμάτο απ' την αγάπη του
Μα τον εσυμπόνεσ' ένα νέφαλο κόκκινο και τού 'ριξε προσκέφαλο
μια βροχή που ξέπλυνε τη λύπηση κι έμεινε η ρίμα και η θύμηση