Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

Του ήλιου σβήστηκε το φως κα ήρθε καληνύχτα

Στίχοι: Γκούφας Βαγγέλης
Μουσική: Ξαρχάκος Σταύρος
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Του ήλιου σβήστηκε το φως
εχάθη το φεγγάρι
και πάει το παλικάρι
καημός και πόθος μου κρυφός

Πέτρα την πέτρα περπατώ
το αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ
 
Καημός και πόθος μου κρυφός
η νύκτα τον τυλίγει
και την φωνή μου πνίγει
ο πόνος μου 'γινε αδελφός


Πέτρα την πέτρα περπατώ το
αίμα του ανασαίνω
και πια δεν περιμένω
που σκότωσαν 'τόν π' αγαπώ

Ήρθε να μ' εύρει την αυγή
ήρθε να με φιλήσει
ήρθε για να γεμίσει
γαρύφαλλα κι αστέρια η γη
                                                 


Πέτρα την πέτρα περπατώ,
φέγγει και ξημερώνει
Γλυκό πουλί τ’ αηδόνι
τραγούδα μου τον π’ αγαπώ.

Ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά όμως για μένα είσ' εδώ.....(2η εκδοχή)



Στίχοι: Ρόνη Σοφού
Μουσική: Αλέξης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

'Έρημος δρόμος ξεκινά
στου χωρισμού την άκρη
ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά
μα δεν κυλά το δάκρυ.

Ξέρω πως δεν θα 'ρθεις ξανά
άλλη φορά δεν θα σε δω
όμως για μένα είσ' εδώ
είσαι παντού και πουθενά.

'Όσο η καρδιά σου κι' αν ξεχνά
εγώ πεθαίνω ακόμα
εγώ θα ζω στα σκοτεινά
χωρίς ψυχή και σώμα.

Είσ' ένα αγκάθι στην καρδιά
και μια σταγόνα αίμα
μια πίκρα μέσα στη βραδιά
μι' αλήθεια κι' ένα ψέμα.

Τα βήματα σου ζωντανά
στο χώμα το βρεγμένο
ξέρω πως δεν θαρθείς ξανά
μα εγώ σε περιμένω.

τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει


Μια ρεαλιστική απεικόνιση της εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών, των έγκλειστων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, από τους Γερμανούς (1/5/1944), της ομαδικής σφαγής των κατοίκων του Διστόμου Βοιωτίας απ' τους ναζιστές και ταγματασφαλίτες (10/6/1944). Ο θάνατος του μεγάλου Ισπανού ποιητή Λόρκα από τους φρανκιστές (Αύγ. 1936) τον συγκλονίζει: «Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά... / μέσα από τα διψασμένα της χωράφια τ' ανοιχτά...». Ο ποιητής της θάλασσας Ν. Καββαδίας είναι περισσότερο γνωστός απ' τα ποιήματα της θάλασσας, παρά απ' τη δράση του...
Μετά την είσοδο των Ναζί στην Αθήνα, ο Νίκος Καββαδίας βρέθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ.Εντάχθηκε στο ΕΑΜ, αρχικά στο ΕΑΜ Ναυτικών και αργότερα στο ΕΑΜ Λογοτεχνών -Ποιητών. Στην περίοδο της Κατοχής ο Νίκος Καββαδίας δημοσίευσε και τα αντιστασιακά του ποιήματα με πρώτο το «Αθήνα 1943», ενώ το 1944 δημοσίευσε το ποίημα «Στον τάφο του ΕΠΟΝίτη». Το 1945 δημοσίευσε το «Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα», και το ποίημα «Αντίσταση». Λίγο πριν από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη στο περιοδικό «Πανσπουδαστική» όπου αφιέρωσε και το ποίημα του «Σπουδαστές».