Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Για τη ζωή τραγούδια θα κεντώ


Κι απόψε μόνος, σκυφτός και σκεφτικός
στου λυχναριού μου, το τρεμάμενο φως
αγρυπνισμένος, διψασμένος
για τη ζωή τραγούδια να κεντώ.

Δεν κάθισα ποτές να λογαριάσω
τες πίκρες, τους καημούς που με κερνά
νιώθει η ψυχή τόσο μεγάλη
αφού η καρδιά μου αγαπά.

Τους δρόμους της αγάπης θα πλαταίνω
για να διαβαίνεις άνθρωπε μπροστά
άστρο θα φέγγω μεσ’ τη νύχτα
να κάμω τα σκοτάδια φωτεινά.

Τη στράτα σου ραίνω με λουλούδια,
με δυόσμο και βασιλικό
για να ’ναι το ταξίδι σου ωραίο,
να φτάσεις ως τον ουρανό.

Κι άστ’ τους ανθρώπους να με κρίνουν
απ’ τα κουρέλια που φορώ
μα εγώ τραγούδια σου κεντάω
άδικε κόσμε σ’ αγαπώ.