Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

με πρώτη ευκαιρία θα κάνω ό,τι μπορώ



Δεν προλαβαίνουνε να ρθουν και τους την πέφτουνε
δεν προλαβαίνουνε να πούνε τ' όνομά τους
και τους φορτώνουν ξαφνικά όλη την τρέλα τους
και τους φορτώνουνε τα άγρια όνειρά τους
και αγριεύουνε σιγά-σιγά τα μάτια τους
και αγριεύει λίγο-λίγο η καρδιά τους

Και ο καιρός κυλάει δύσκολα κι αργά
και μεγαλώνουνε αργά με χίλια ζόρια
κρυφοκοιτάζοντας με φόβο τον πατέρα
που κάθε βράδυ τους "κλέβει" τη μαμά
ώσπου μια μέρα μεγαλώνουν ξαφνικά
θέλουν δε θέλουν μεγαλώνουν τελικά
τα φοβισμένα αγόρια, τα φοβισμένα αγόρια

Και μια ζωή χρωστάνε γενικά
και σε θεούς και σε διαβόλους
και στον κάθε κερατά
και στα παιδιά και στη γυναίκα
και στην πατρίδα προπαντώς
και φυσικά και φυσικά στ' αφεντικά
χρωστάνε σ' όλους, χρωστάνε σ' όλους γενικά...

Μητέρα, συγνώμη που δεν παντρεύτηκα εσένα
ήταν το μόνο που δε θ' άντεχε ο μπαμπάς αυτό
Πατέρα, συγνώμη που δεν έγινα σπουδαίος
κι ας μ' ήθελες τουλάχιστον πρωθυπουργό

Πατρίδα, συγνώμη που δε σκότωσα για σένα
συγνώμη που δεν πήγα στο στρατό
Πατρίδα, συγνώμη που δε σκοτώθηκα για σένα
με πρώτη ευκαιρία θα κάνω ό,τι μπορώ
με πρώτη ευκαιρία, με πρώτη ευκαιρία, με πρώτη ευκαιρία
θα κάνω ό,τι μπορώ