Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Ώρα να σκεφτώ τα μελλούμενα σωριασμένα αιφνίδια στο χθες.

Ένας άντρας περπατάει σε επαρχιακό δρόμο.
 Κανείς, πέρα από τα περαστικά αυτοκίνητα δεν είναι εκεί για να τον παρατηρήσει. Περπατάει μόνος του, έχει τσάντα στην πλάτη του. Τα ρούχα του δεν μας επιτρέπουν να καταλάβουμε την εποχή στην οποία βρισκόμαστε, ωστόσο ο καιρός είναι σχετικά αίθριος. Για την ακρίβεια ο ήλιος εμφανίζεται και εξαφανίζεται πίσω από σύννεφα που μετακινούνται στον ουρανό προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Το γεγονός αυτό, σε συνδιασμό με το είδος του δρόμου, που έχει πολλές στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες και βρίσκεται ανάμεσα σε μικρούς λόφους, κρατά το ενδιαφέρον ενός πιθανού ανύπαρκτου θεατή αμείωτο. Ωστόσο θεατές δεν υπάρχουν και  ο άντρας περπατάει μόνος.