Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2022
ο καπετάνιος της ψυχής μου
Από τα βάθη της νύχτας που με σκεπάζει,
Μαύρη σαν το βάραθρο που ενώνει της Γης τους πόλους,
Ευχαριστώ όποιους θεούς κι αν υπάρχουν
Για την αήττητη ψυχή μου.
Στη ζοφερή πλεκτάνη της Περίστασης
Δεν μόρφασα, ούτε πόνου έβγαλα κραυγή.
Κάτω από τα χτυπήματα του ρόπαλου της Τύχης
Το κεφάλι μου μέσα στα αίματα, μα δεν λέει να σκύψει.
Πέρα απ’ αυτό το μέρος της οργής και των δακρύων
Υψώνεται φριχτή του Τρόμου η οπτασία·
Κι όμως, όσο κι αν λυσσομανούν τα χρόνια
Με βρίσκουν, και πάντα θα με βρίσκουν, ατρόμητο.
Όσο στενή κι αν είν’ η Πύλη,
Όσο φορτωμένο τιμωρίες το ριζικό μου,
Είμαι ο άρχοντας της Τύχης μου:
Ο καπετάνιος της ψυχής μου.
("Αήττητος" του Γουίλιαμ Έρνεστ Χένλεϊ)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου