Τρίτη 22 Μαρτίου 2022
γκρεμίζω το ναό μου
Τα κρουστά μέσα στο δάσος αναγγέλλουν την ανάστασή μου.
Ανεβαίνει ο ήλιος, ο ουρανός πορφυρός λούζει τα πρόβατά μου.
Πύρινος κύκλος οπλίζει το χέρι μου μ’ ανεμώνες.
Ο άνεμος με αίμα και σκόνη λούζει τα πρόσωπα.
Καίω το δέντρο μου με τη βαθειά φωνή μου,
κυττάζω τους αμνούς με το μέτωπο σφραγισμένο.
Καλώ αυτή τη στιγμή στη λίμνη μου τους ψαράδες. Καλώ με φόρμιγγες και αυλούς τους τυφλούς απ’ τους δρόμους.
Τώρα που κρούω την τεράστια πόρτα ν’ ανεβώ
ελάτε δόντια, πύρινες κραυγές, ελάτε λύκοι, φεύγει το
σώμα μου, έλασμα τρίξε γκρεμίζω το ναό μου,
μπορώ ν’ ανέβω στο άλλο οροπέδιο με το βέλος.
Οι γιοι του ήλιου ενίκησαν, μητέρα μου επιστρέφω.
Ανεβαίνει ο ήλιος, ο ουρανός πορφυρός λούζει τα πρόβατά μου.
Πύρινος κύκλος οπλίζει το χέρι μου μ’ ανεμώνες.
Ο άνεμος με αίμα και σκόνη λούζει τα πρόσωπα.
Καίω το δέντρο μου με τη βαθειά φωνή μου,
κυττάζω τους αμνούς με το μέτωπο σφραγισμένο.
Καλώ αυτή τη στιγμή στη λίμνη μου τους ψαράδες. Καλώ με φόρμιγγες και αυλούς τους τυφλούς απ’ τους δρόμους.
Τώρα που κρούω την τεράστια πόρτα ν’ ανεβώ
ελάτε δόντια, πύρινες κραυγές, ελάτε λύκοι, φεύγει το
σώμα μου, έλασμα τρίξε γκρεμίζω το ναό μου,
μπορώ ν’ ανέβω στο άλλο οροπέδιο με το βέλος.
Οι γιοι του ήλιου ενίκησαν, μητέρα μου επιστρέφω.
("Επιστροφή" του Τάσου Λειβαδίτη)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου