Όταν καμιά φορά η φωτιά κοιμάται
Ανθίζει ο κήπος πέλματα
Τα φύλλα υπάκουα στη ρίζα δεν ριγούν
Πράσινο ανθίζουν τα στεκάμενα νερά

Όταν καμιά φορά η φωτιά
Χορτάσει η γλώσσα της και γείρει
Γυμνή μέσα στο ξύλο να πλαγιάσει

Πώς είναι τότε το σεντόνι δροσερό
Η μαύρη φλόγα αυτή του ονείρου το σεντόνι
Το μαύρο δέρμα αυτό του ύπνου το σεντόνι

Πάνω στο σώμα απλώνεται ένας λόφος
Πού στην κορφή του η χλόη κυματίζει
Όταν καμιά φορά

 ("Κάτω στον ύπνο", του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου)