Αν αποφάσιζα να γίνω υπεύθυνος για τους άλλους...
Αν έλεγα με θάρρος αυτό που θέλω...
Αν γινόμουν αυτό που έχω να δώσω χωρίς προαπαιτούμενα ανταλλάγματα...
Αν έσπρωχνα προς την ομορφιά με κάθε κόστος...
Αν ένιωθα το χρέος μου να υποστηρίζω και να θαυμάζω...
Αν καταλάβαινα ότι τα αδιέξοδα δεν έρχονται για να μένουν...
Αν πολεμούσα να μη μένει κανείς μόνος, περιττός ή αποκλεισμένος...
Αν τέλος δεν έκανα εκπτώσεις γύρω από τα παραπάνω...

...ίσως εκτιμούσα το χρόνο που έχω χάσει γι αυτούς.
..ίσως γινόμουν πρόθυμος να πληρώσω για τις επιλογές μου.
...ίσως αποδεχόμουν τους άλλους γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που με βολεύει να είναι.
...ίσως με εξέπληττε η ομορφιά μέσα μου .
...ίσως μπορούσα να κοιταχτούμε στα μάτια.
...ίσως πάλευα να χτίσω αυτό που έρχεται.
...ίσως δε μου έφτανε μια συναισθηματική σανίδα σωτηρίας.
...ίσως αισθανόμουν τυχερός και μόνο που υπάρχω.