Ανεβάσαμε την τέντα στο μπαλκόνι,
ανεβάσαμε και λίγο τα ρολά.
Κι ένας ήλιος στο δικό σου παντελόνι
κάτι μου ‘κανε και γέλασα τρελά
και τραλαλά και τραλαλά.

Δε με νοιάζει που τραβάμε και πώς ζούμε,
δε με νοιάζει που δεν κάναμε λεφτά.
Την αγάπη μια ζωή θ’ απομυζούμε
και στους δρόμους θα φιλιόμαστε κλεφτά.

Ανεβάσαμε την τέντα στο μπαλκόνι
κι όλα, μάγκα μου, ωραία και καλά.

Ανεβάσαμε στ’ αμάξι την κεραία,
ανεβάσαμε και τ’ άστρα στο καπό.
Κι όπως ψάχναμε τα λόγια τα μοιραία
κάτι μ’ έπιασε και σου ‘πα “σ’ αγαπώ”
και πω-πω-πώ και πω-πω-πώ.