Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011
η λέξη που κρατάς για το τέλος εσύ
Ειν' αυτή η παγωνιά που ζεσταίνει
το πρωινό μετά τη γιορτή
τ' αλλόκοτο βλέμμα σου που δεν με χορταίνει
κι η λέξη που κρατάς για το τέλος εσύ
Υπέροχο τίποτα η ανάσα σου ζαλίζει
μα πάνω σου κρατιέμαι ζωντανός
υπέροχο τίποτα η γλώσσα σου με σχίζει
αφήνοντας σημάδια που δε σβήνει ο καιρός
που δε σβήνει ο καιρός
που δε σβήνει ο καιρός
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου