Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Όταν το φεγγάρι πέφτει να κοιτάς την ανατολή:Το θέμα είναι να κοιτάς εκεί που θες να πας.

Σήμερα συμπληρώνονται 30 χρόνια χωρίς το Μάνο Λοΐζο.το "πρωινό τσιγάρο" παρουσιάστηκε σε συναυλία αφιέρωμα στον Λοΐζο το 1983 και είναι αφιερωμένο σε αυτόν όπως και όλη η ανάρτηση.



Ένα τσιγάρο κάπνιζε μόνο του στο τασάκι. Δίπλα η κούπα με τον απογευματινό καφέ, είχε αδειάσει τώρα, μόνο το κατακάθι έμεινε και άφηνε το χαρακτηριστικό άρωμα, που μαζί με τον καπνό ανακατεύονταν στον αέρα. Και αυτό το ανακάτεμα, σαν τα πετούμενα που μπαίνουν κατά λάθος στο δωμάτιο και παγιδεύονται, χτυπιόταν θα έλεγε κανείς στους τοίχους, ψηλαφούσε τα κάδρα, τα βιβλία στα ράφια, τις κουρτίνες, τα φωτιστικά και έψαχνε μια έξοδο, το παράθυρο. Και τζάμι, που δεν έκλεινε εντελώς τα βράδια, παρά το Σεπτέμβρη που είχε φτάσει στη μέση του και παρά τα πρωτοβρόχια που είχαν κρύψει τον ατέλειωτο ήλιο του καλοκαιριού για κανένα πενταήμερο, είχε παρασυρθεί εκείνες τις πρώτες πρωινές ώρες από  τη δροσιά και τον αέρα, και έδινε σε αυτό το πετούμενο χαρμάνι των αρωμάτων τη διέξοδο που ζητούσε.