Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο μα τα κελιά μας είναι χωριστά.

Στον Δ.Μητροπάνο


Σηκώθηκε από το γραφείο. Άνοιξε το παράθυρο. Ήταν  ξημερώματα. Στο δωμάτιο έμπαινε  μια ψύχρα. Και μια μυρωδιά, τόσο λόγω της βροχής που τα είχε ποτίσει όλα, Απρίλη μήνα, όσο και  του καιρού, που όχι μόνο άνοιξη δε θύμιζε, ούτε καν φθινόπωρο. Και πότιζαν η ψύχρα και η βροχή τα τσιμέντα τριγύρω και αυτό μάλλον ήταν η εξήγηση για τη μυρωδιά .
 Κοίταξε έξω από το παράθυρο. Απέναντί του οι ρόδες ενός παρκαρισμένου αυτοκινήτου. Το δωμάτιο ήταν υπόγειο. Έξω ο δρόμος ήταν άδειος, η βροχή έπεφτε κατά κύματα, το περίπτερο που διανυκτέρευε είχε λιγοστά φώτα, και μόνο τα οχήματα που περνούσαν φώτιζαν το δρόμο και έκαναν τα τζάμια να τρίζουν.