Ολα, οπως ηρθανε, καλα.
Eτουτο που μας ηρθε τωρα
και γυρο βλεπουμε,
ανθρωποι εμεις,
ειναι το που μας βρηκε,
σαν το λουλουδι που ειδαμε
στο μονοπατι εδω
που γερνει το χορταρι τσακισμενο,
μην ταχα θαν το πουμε
σαν να μην το ειδαμε με λιγην αισθηση;

Tουτο μας βρηκε…
Ομως δεν εχουμε πλατια ψυχη
και τα που η αισθηση μας δινει
δεν τα ’χουμε τοσο δικα…

Eτουτο που μας βρηκε
σαν του πιο ηδονικου η ψυχη δικο,
πως θαν το πουμε;
Ολα οπως ηρθανε καλα.
Eιμαστε εμεις.

("Όλα όπως ήρθανε καλά" του Σωκράτη Σκαρτσή)