Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει αυτός που δεν εγνώρισε γενιά


Ένα..δύο..τρία..πέντε..δεκαπέντε..δεκαοκτώ...εικοσιέξι...τέλος.
Πάμε πίσω. Εικοσιένα..είκοσι..δεκαεννιά. Δε θυμάμαι τι είναι πριν τα δεκαεννιά. Πάμε πάλι μπροστά. Εικοσιδύο...εικοσιτρία..εικοσιεπτά. Υπάρχει το εικοσιεπτά; Ναι αφού υπήρξε και εικοσιοκτώ μετά από αυτό. Ναι σωστά. Εικοσιεπτά..εικοσιοκτώ. Και τώρα; Εικοσιεννιά; Ε ναι. Και μετά; Τριάντα; Τριάντα;

Μπα, να δεις που δε θα φτάσεις τριάντα. Πάλι κάποιο τέλος θα υπάρξει όπως και τότε που έκοψες την αναβολή για το στρατό. Πάλι οι συναναστροφές σου θα σε πάνε πίσω. Πάλι θα νιώθεις εικοσιέξι...εικοσιπέντε..εικοσιτέσσερα και οι γύρω σου θα είναι δεκαεπτά..δεκαοκτώ.. επτά...οκτώ. Πάλι θα φοβάσαι να σκεφτείς αν υπάρχουν παιδιά σαν κι εσένα και δε θα έχεις κανέναν  να σου απαντήσει. Και πάλι να δεις που θα φύγεις. Ξέρεις πολύ καλά να φεύγεις.

Κι αν τελικά φτάσεις στα τριάντα; Κι αν υπάρχει συνέχεια για σένα; Τι θα κάνεις τότε; Εδώ που ζεις λένε ότι η ανεργία μέχρι τα εικοσιπέντε έχει χτυπήσει ταβάνι. Για τους εικοσιπέντε..εικοσιέξι...εικοσιεπτά.. δε λένε τίποτα. Αν τους πριν τα εικοσιτέσσερα τους έχουν γραμμένους, τους άλλους μάλλον τους έχουν διαγράψει. Κάποτε λέγαμε γελώντας: "υπάρχουν παιδιά που έχουν γεννηθεί την τάδε χρόνια;" Ε λοιπόν μάλλον δεν υπάρχουν. Ή και να υπάρχουν δεν προβλέπεται να μένουν σε αυτή τη χώρα. Και ναι, είσαι κι εσύ μέσα σε αυτούς. Κι ας κάνεις πως δεν το ξέρεις. Πάλι γκρινιάζω θα μου πεις.

Ξέρω τι θα μου απαντήσεις. Θα μου πεις τι έκανες εσύ για όλα αυτά. Είπες ότι αφού δε σε λογαριάζουν, ούτε κι εσύ δε θα τους λογαριάζεις πια. Κρύφτηκες. Και σταμάτησες να μετράς. Ούτε μπρος, ούτε πίσω. Καυχιέσαι να λες ότι δεν είσαι ούτε εικοσιοκτώ, ούτε εικοσιεπτά. Και όταν σε ρωτούσαν πόσο χρονών είσαι ποτέ δεν απαντούσες. Είσαι πια... πώς το λέει ο στίχος; "Ούτε εικοσιοκτώ..ούτε εικοσιεννιά...Είσαι ηλικίας απροσδιόριστης."  Σε βολεύει αυτό. Είναι κάτι που δε θα πρότεινες σε κανέναν, μιας και πιστεύεις ότι δεν έχεις αυτό το δικαίωμα πια. Γενικά οι δικές σου επιλογές είναι κάτι που δε θα πρότεινες σε κανέναν. Πόσο δύσκολο αλήθεια είναι αυτό στις μέρες μας, όταν όλοι έχουν άποψη για το τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι αλλά δεν κάνουν ποτέ τα ίδια για τον εαυτό τους; Πόσο δύσκολο είναι αυτό στην εποχή των κουνάμενων δακτύλων; Δεν το έχεις σκεφτεί αυτό ε; Δεν πειράζει, σου φτάνει που περνάς απαρατήρητος, ξέρω.

Ξέρουμε και οι δύο ωστόσο ότι όσο κι αν προσπαθείς, δεν τα καταφέρνεις. Μπορεί αυτή η χώρα να σε θέλει έξω από τα σπλάχνα της. Μπορεί οι εναλλακτικές που προβλέπονται είναι να σε έχουν ή γραμμένο  ή διαγραμμένο. Ωστόσο ξέρεις ότι είναι στη φύση σου  να δένεσαι με το χώμα που πατάς και με τους ανθρώπους που αυτό γεννάει. Όσο κι αν κρύβεσαι, όλο και κάποιος θα σε προσέξει. Και ξέρω πώς νιώθεις, το βλέπω στα μάτια σου. Αχάριστος. Νομίζεις ότι με το να κρύβεσαι απαρνιέσαι ακόμα και αυτά που έχουν δοθεί, τάχατες μόνα  τους. Και ότι τα υποτιμάς όταν τα απαρνιέσαι και λες ότι δεν τα αξίζεις.

Και έρχεται αυτή η ημέρα να σου τα θυμίσει όλα αυτά. Κάθεσαι και σκέφτεσαι που ήσουν πέρσι, πρόπερσι, παραπρόπερσι. Θυμάσαι ή διαπιστώνεις ό,τι ξέχασες. Κοιτάζεις πιο προσεκτικά τι έγραφες και προσπαθείς να καταλάβεις τις αφορμές που πάντα επιμελώς έκρυβες. Και μελαγχολείς για όσα δεν υπάρχουν πια. Και το κυριότερο από όλα, αρχίζεις να σκέφτεσαι πάλι το μέτρημα. Ένα πάνω, ένα κάτω και τούμπαλιν.  Ακροβατείς να ξαναγυρίσεις στο μέτρημα μέχρι να συγκεντρωθείς ξανά και να μαζέψεις το μυαλό σου και να φύγει αυτή η μέρα.

Σου μαύρισα την ψυχή με όλα αυτά. Αντε θα σου πω κάτι να χαμογελάσεις. Μάθε ότι το μέτρημα αυτό που σε βασανίζει με όλες αυτές τις σκέψεις, ήταν από πάντα η μοίρα του να τελειώσει. Θυμήσου το κρυφτό που παίζαμε μικροί. Το θέμα δεν είναι να μετράς ή να κλέβεις προς τα μπρος ή προς τα πίσω. Το θέμα είναι στο τέλος να είσαι εδώ μαζί μου για να πούμε μαζί το "Φτου ξελευτερία για όλους".

3 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά και καλά αγαπημένε μου φίλε γεμάτα με ότι αγαπάς...!!:))
    ...και από μένα... Φτου ξελευτερία για όλους μας"....!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χρονια πολλα.Η ελευθερια αρχιζει πρωτα απο μεσα μας διωχνοντας φοβους και φοβιες.Θελει αρετη και τολμη η ελευθερια.Σε αγαπαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. " Χρόνια πολλά μ ευτυχία και αγάπη. Μακάρι να μην ξανααμφιβάλλεις για το αν θα μετράς κατά μπρος ή κατά πίσω. ή καλύτερα τίποτα και κανένας να μη σε ξανακάνει να μετρήσεις κατά πίσω. Βουρ μπροστά λοιπόν με όσους και ότι αγαπάς. Τίποτα δε σου χαρίστηκε. Φτου κι έφυγες λοιπόν.
    Ευχαριστούμε άλλη μια φορά για την ευαισθησία σου.
    Και πού σαι; Μακάρι στο κρυφτό να σκέφτονταν όλοι σαν και σένα !!!!!!
    Δυστυχώς κι εκει πέφτει πολύ σπρώξιμοοοοο!!!!! Για να μη προλάβειιιιις!!!!
    Σ' αγαπάμε
    Θεία Μ

    ΑπάντησηΔιαγραφή